نویسنده: نصیر عالیخانی
پل خلیج فارس، یکی از ابرپروژه های ملی و بین المللی ایران است که در 16 سال گذشته بر سر زبان ها افتاده است. از آغاز دولت نهم، مصوبه این پروژه برای اتصال جزیره قشم به سرزمین اصلی و ایجاد کریدور ترانزیتی جنوب به شمال بر سر زبانها افتاد و در دولت دهم، استارت این پروژه توسط قرارگاه خاتم الانبیاء به زمین زده شد و در نهایت این پروژه که حدود 850 میلیون یورو برآورد میشد، در سال 91 با دست اندازهای های متعدد از نفس باز ایستاد و این پروژه با حدود 17 درصد پیشرفت فیزیکی متوقف شد.
پس از چند سال پیگیری و البته بهانه های واهی برای عدم اجرای این پروژه توسط بعضی افراد شامل برخی مخالفان قرارگاه خاتم الانبیاء، عناصر وابسته به برخی کشورهای منطقه که با ایجاد این پل، بخش قابل توجهی از رونق تجارت خود را از دست می دادند و همچنین برخی از مسئولین استانی که قشم و ایجاد و رونق بندر کاوه که بخشی از شبکه جامع ارتباطی خلیج فارس که پل هم شامل آن می شد را تهدیدی برای بندر شهید رجائی می دیدند، باعث شد این پروژه مسکوت باقی بماند و مسئولین تنها برای گرفتن عکس یادگاری پای این پروژه بیایند.
از اینرو و با توجه به تمام تفاسیر، در دولت سیزدهم پل بار دیگر روی زبانها افتاد و در اثنایی که کوس آغاز به کار مجدد این پروژه به صدا درآمد و از تخصیص اعتبار ملی سخن به میان آمد، دیری نپایید که شادی و فر جای خود را به غم و اندوه داد و خبر از دیده نشدن این پروژه در ردیف بودجه سال 1402 مجلس به میان آمد؛ حال آنکه سازمان منطقه آزاد قشم چه در قالب پرداخت نقدی و چه به صورت تهاتر، هزینه های نسبتا گزافی را برای زنده نگه داشتن این پروژه در این سالها پرداخت کرده بود.
اکنون و پس از انتشار خبرهای چندباره ای که در این روزها برای مذاکرات مجددی که البته یک سالی هست در سازمان منطقه آزاد قشم با شرکت های مطرح چینی برای عقد قرارداد و مشارکت آنان به منظور استفاده از دانش فنی و فاینانس پروژه انجام شد، روز گذشته اعلام تعلیق پروژه پل خلیج فارس و نامه آن از سوی سرپرست معاونت اقتصادی و سرمایه گذاری سازمان منطقه آزاد قشم منتشر شد تا دل هزاران جزیرتی و بنگاه های اقتصادی و صنعتی دوباره آشوب شود.
معلوم نیست در پس مذاکرات متعدد مدیران عامل مناطق آزاد، دبیران شورایعالی و وزرای اقتصاد و که و که چه می گذرد که گره این پل نه تنها باز نمی شود؛ بلکه روز به روز بسته تر می شود و انگار قفل جدیدی روی قفل های قدیمی این پروژه زده می شود تا زنگار این پروژه 14 ساله، در آب های خلیج فارس رسوب کند.
در مهرماه سال گذشته نیر افشار فتح الهی مدیرعامل پیشین سازمان منطقه آزاد قشم در جلسه ای ویدئوکنفرانسی با نماینده یکی از شرکت های چینی که عادل پیغامی مدیرعامل فعلی و عضو هیات مدیره آن زمان سازمان منطقه آزاد قشم نیز در آن حضور داشت، اقدام به انعقاد قرارداد کرد.
اینکه چرا سازمان برنامه و بودجه در ردیف بودجه ای امسال از پل خلیج فارس چیزی به میان نیاورده، چرا نمایندگان هرمزگان تاکنون اقدامی برای اصلاحیه بودجه پل نکرده اند و وزارت اقتصاد چرا تضمین لازم به شرکت های خارجی برای همکاری در اجرای این پرژه را نمی دهد همگی جزو سوالاتی است که ذهن تمامی مردم قشم و هرمزگان را درگیر کرده و این نقطه حساس ژئواستراتژیک کشور در اثنایی که بیش از پیش به اخبار امیدوارکننده نیاز است را دچار یاس و ناامیدی کرده است.
با این حال و با توجه به تمامی تاثیرات خارج نشینان و داخلی هایی که از ساخته نشدن این پل، نان می خورند، دولت سیزدهم باید کفشهایش را برکشد، نه تنها قدم زنان بلکه دوان دوان بدود تا جبران از دست رفتن منابع و زمان را بکند و با هر شیوه ممکن و در راستای مصالح نظام، امنیت ملی، اقتصادی و ژئواستراتژیکی و همچنین افزایش پهنه ساحلی کشور، اجرای این شبکه جامع ارتباطی از بندر کاوه تا پل خلیج فارس را با شرکت هایی توانا استارت بزند تا بذر ناکامی، ناتوانی و ناامیدی از دل ایران و ایرانی جوانه نزند!
